 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Божа, малітваў прачыстая мэта,
сьветлая песьняў натхнёных крыніца,
глянь, як у адкрытае сэрца паэта
б’е безупынна жыцьцё навальніцай.
Сьлёзаў чужых ужо поўныя жмені
кроў разьлілася струёй ля весьніц,
мушу для іх я ў бязьмерных цярпеньнях
выкупіць сілу натхненае песьні.
О, я слоў пэрлы дастану із тоняў,
сэрца іх звонкі шнурок пераніжа
толькі ня дай мне у крывавае «сёньня»
ўпасьці бясьсільна дарогай пад крыжам.
Крыж, мой адполькава цяжкі і мілы.
З гоняў дзірванных яго за субрацьцяў
буду ахвярна нясьці да магілы,
толькі не дай мне пад Ім заламацца.
Зь ніў я Яго падняла, без прымусу.
Нельга каханьне над сіламі мерыць.
Жоўці пякучай налі мне на вусны,
буду цярпець за Радзіму і верыць.
Буду аб долі адкупленай крозіць
сяньня цяжкой, непагнутай як камень,
буду ісьці па цярністай дарозе,
потам змываючы кроў і сьлязамі.
Сэрцам натхнёным, Табой абагрэтым
дай мне на’т з жоўці стварыць асалоду.
Дай адкупіць мне цярпеньнем паэта
волю і долю, і шчасьце народу.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
